'R.I.P. Buddhi..... '

                                                                              

    आज खूप दिवसांनी लिहायला बसलेय....काय लिहू ? उमजत नाही....कारण ही तसच आहे म्हणा...हाताला लिहिण्याची आणि मेंदूला विचार करण्याची गेल्या काही दिवसांत सवयच नाही राहिली...म्हणजे Submissions  पुरता लिखाण होतं, तेवढचं...

    काल पासून तशी सवड आहे...म्हणूनच कदाचित आळशीपणाच्या ओझाने गुदमरत जाणारी माझी बुद्धी मला अगतिकतेने मारत असलेल्या हाका....तिच्या आणाभाका मला ऐकू येत आहेत...खूप सारा राग,चिडचिड आवरत...हतबलतेने ती मला सांगू पहातेय.... "अग ए...आवर घाल स्वत:ला,पुर्वीच्या फॉर्मात ये...'R.I.P. बुद्धी’ म्हणायची वेळ येण्या आधीच मला  विचार आणि कृतीचं ACTIVE ऑक्सिजन दे...”

   खरच आहे म्हणा तिचं...म्हणजे busy... busy म्हणजे किती busy असतो आपण...स्वत:च्या सोईनुसार ठरत असत सगळं....जी गोष्ट आपल्याला स्वत:ला मनापासून करायची असते त्यासाठी वेळ...पैसा..श्रम...या तिन्ही गोष्टी सहज manage होतात...किंवा आपण त्यासाठी पूर्ण ताकदीनिशी प्रयत्न करतो...पण जर ती गोष्ट आपल्याला मनापासून करायची असेल तर आणि तरच...नाहीतर काय हजारो कारण सापडतात....अगदी लहान मुलालाही कळेल की हे निव्वळ ‘कारण’ आहे...अशी अनेक कारण आपण राजरोसपणे स्वत:ला आणि दुनियेला देत असतो...

   कदाचित विषय भरकटतोय, पण हल्ली मी एखादी गोष्ट न करण्याची एवढी बाळबोध कारण ऐकतेय ना की, चुकूनही अशी कारण सुचणा-या आणि शिताफीने ती इतरांच्या माथी मारणा-या लोकांच्या यादीत मीही जाऊन बसते की काय ? अशी भिती वाटू लागली मला....म्हणूनच कदाचित ऐकू आला असेल माझ्याच बुद्धीचा आवाज मला...तीव्रतेने...आणि तितकीच तीव्र जाणिवही झाली हे महत्वाचं  !!!!

   हुश्श...आत्ता कुठे शांत झाली ही बया....माझी बुद्धी...Finally, आळस झटकलेली मी, पुन्हा तिला I.C.U.ची यात्रा नाही घडवणार...या आशेत, सुखावलेय बिच्चारी...अर्थात माझे प्रयत्नही तेच असतील...या आशेत मी पण जरा सुखावतेय आत्ता !!!!!